Magnitude
Natuurlijk weet je dat niet alle sterren even helder zijn.
Dat komt door drie oorzaken: a) ze staan niet allemaal 
even ver weg; b) ze zijn niet allemaal even groot; en c) 
ze zijn niet allemaal even heet. Van twee sterren die even
veel licht uitstralen zal natuurlijk de ster die het 
dichtst bij ons staat het helderst lijken. Denk maar even 
aan een rij straatlantaarns. De lantaarn die het dichtst 
bij je staat lijkt het meeste licht te geven.
De magnitude is een maat voor de helderheid van een hemel
lichaam. Hoe kleiner het magnitudegetal, hoe helderder het 
hemellichaam. Heldere sterren zijn van magnitude 1. De 
zwakste sterren die we, onder hele goede omstandigheden, 
nog net met het blote oog kunnen zien, hebben een helderheid 
van magnitude 6.
Een helderheidsverhouding van één magnitude komt overeen 
met een helderheidsverschil van ongeveer 2« keer. Dat be
tekent dat een ster van magnitude 2 ongeveer 2« keer zo 
helder is als een ster van magnitude 3. Een helderheids
verschil van twee magnituden komt overeen met een helder
heidsverhouding van 2« x 2« = 6¬. In het lijstje hier
onder kun je gemakkelijk het verschil in magnituden 
omzetten in werkelijke helderheidsverschillen.
verschil in                      werkelijke helder
magnituden                        heidsverhouding      1                                        2« 
     2                           2«x2« =      6¬ 
     3                        2«x2«x2« =     16 
     4                     2«x2«x2«x2« =     40 
     5                  2«x2«x2«x2«x2« =    100
 
     6               2«x2«x2«x2«x2«x2« =    250 
     7            2«x2«x2«x2«x2«x2«x2« =    625 
     8         2«x2«x2«x2«x2«x2«x2«x2« =  1.600 
     9      2«x2«x2«x2«x2«x2«x2«x2«x2« =  4.000 
    10   2«x2«x2«x2«x2«x2«x2«x2«x2«x2« = 10.000 
Een ster die 2« keer zo helder is als een ster van magnitude 
1 heeft dus een helderheid van magnitude 0. De helderste 
ster aan de hemel is 
Sirius. Deze ster heeft een helderheid 
van magnitude -1,4.
Hieronder nog een overzichtje van een aantal objecten met 
hun helderheden: 
de zon                                magnitude -26 
Volle Maan                            magnitude -13 
Venus                                 magnitude - 4 
Sirius (helderste ster)               magnitude - 1,4 
Poolster                              magnitude + 2 
zwakste sterren die we nog 
met het blote oog kunnen zien         magnitude + 6 
zwakste sterren die we nog net in 
een 6-cm kijker kunnen zien           magnitude +11 
Pluto                                 magnitude +14 
zwakste sterren die we in de grootste 
kijker kunnen zien                    magnitude +24 
Met speciale technieken en met de 
Hubble Space Telescope is 
men er de laatste jaren zelfs in geslaagd sterren tot magni
tude 29 te fotograferen. Bedenk wel dat deze weer honderd 
keer zwakker zijn dan sterren van magnitude 24. Vijf magni
tuden kwam immers overeen met een helderheidsverhouding van 
honderd keer.
Tot nu toe hebben we het gehad over schijnbare helderheden.
Dus ook over de 
schijnbare magnitude. Dus over de helder
heid zoals wij een object aan de hemel zien staan. De 
schijnbare magnitude wordt vaak aangegeven met de kleine 
letter 
m. De schijnbare magnitude geeft natuurlijk niet aan 
hoeveel licht de ster in werkelijkheid uitstraalt. Want dat 
hangt natuurlijk ook af van zijn afstand, zijn oppervlakte
temperatuur en zijn grootte. De maat voor de werkelijke 
lichtkracht van een ster is de 
absolute magnitude. Vaak 
wordt de absolute magnitude aangegeven met de hoofdletter 
M. Het is de helderheid die een hemellichaam zou hebben 
als deze op een afstand van 10 
parsec zou staan. Eén 
parsec komt overeen met een afstand van 3,26 
lichtjaar.
Tien parsec is dus een afstand van 32,6 lichtjaar.
Bij de schijnbare en de absolute magnitude gaan we 
eigenlijk uit van de hoeveelheid zichtbare straling 
van een ster. Dat is niet helemaal eerlijk. Neem 
bijvoorbeeld de 
veranderlijke ster Mira. Als deze 
ster zijn kleinste helderheid bereikt straalt hij 
voornamelijk 
infrarode straling uit. Hele hete sterren 
stralen weer erg veel 
ultra-violette straling uit.
Daarom werken de sterrenkundigen vaak met nog een 
andere helderheidsmaat. Dat is de 
bolometrische 
magnitude. De bolometrische magnitude is een maat  
voor de totale hoeveelheid straling die een ster 
uitzendt. Met behulp van een bepaald instrument kan 
die straling berekend worden. Zo'n instrument heet 
een 
bolometer.