Equinoctium

Met equinoctium bedoelen we het tijdstip waarop het middel punt van de zon op de hemelevenaar staat. De aarde draait in één jaar om de zon. We zien de zon steeds in een andere richting tussen de sterren staan. In de loop van het jaar beschrijft hij een grote cirkel aan de hemel. Die cirkel heet de ecliptica of zonsweg. Tijdens deze tocht over die ecliptica komt de zon tweemaal per jaar op de hemelevenaar (dat is de denkbeeldige lijn die de hemelbol in een noorde lijke en een zuidelijke helft verdeelt) te staan. Overal op aarde duren de dag en de nacht dan precies even lang.

Het woord equinoctium komt uit het Latijn. Het betekent zo veel als: gelijke nacht. Het ene equinoctium is het begin van de lente. Dat is op 21 maart. Het andere op 23 september, bij het begin van de herfst. Een Nederlandse naam die wel eens voor equinoctium wordt gebruikt is dag-en-nacht-evening.

Het punt waar de zon staat bij het begin van de lente noemen we lentepunt of lente-equinox. Het lentepunt ligt in het sterrenbeeld Vissen. Het punt waar de zon staat bij het begin van de herfst heet natuurlijk herfstpunt of herfst equinox. Dat punt ligt in het sterrenbeeld Maagd.

Zo kennen we ook een zomerpunt en een winterpunt. Het zomer punt is natuurlijk het punt waar de zon staat bij het begin van de zomer. In dat punt heeft de zon zijn grootste noorde lijke afstand tot de hemelevenaar bereikt. Als de zon in het zuiden staat bevindt hij zich in ons land maar liefst 75« graad boven de horizon. Het punt waar de zon staat bij het begin van de winter heet het winterpunt. In dat punt bereikt de zon zijn grootste zuidelijke afstand tot de hemelevenaar. Als de zon nu in het zuiden staat bevindt hij zich slechts 28« graad boven de horizon.