Big bang

Niemand weet precies hoe het heelal is ontstaan. Er zijn wel allerlei ideeën over. Als zo'n idee wat beter is uitgewerkt, noemen we het een theorie. De bekendste theorie over het ontstaan van het heelal is die van de big bang. Een andere naam hiervoor is oerknal. Volgens deze theorie zat lang geleden het hele heelal dicht opeen gepakt. Er was één zeer kleine, vreselijk hete bol van materie. De dichtheid moet ontzettend groot zijn geweest.

Ongeveer 18 miljard jaar geleden ontplofte deze bol met een enorme klap. Waar die explosie door kwam, zullen we wel nooit te weten komen. Met een enorme snelheid werd de materie in alle richtingen wegge slingerd. Pas veel later ontstonden hieruit Melkwegstelsels en afzonderlijke sterren.

Hoe is men nu op deze theorie gekomen? Het was bekend, dat alle melkwegstelsels in het heelal zich van elkaar af bewegen. Het heelal wordt steeds groter. Dat noemen we de uitdijing van het heelal. Hierdoor kwamen sommige sterrenkundigen op het idee, dat alle Melkwegstelsels uit dezelfde plaats afkomstig zijn.

Bij elke ontploffing komt warmte vrij. Die wordt daarna steeds minder. Hoe groter de ontploffing, hoe meer warmte er vrij komt. De big bang was de grootste ontploffing die je je maar kunt voorstellen. De hitte die er bij ontstond is vreselijk groot geweest. Zó groot, dat er nog steeds wat van over moet zijn.

In 1965 ontdekten de astronomen Penzias en Wilson in Amerika een bepaalde straling in het heelal. Die straling komt van alle kanten. Hij wordt wel de kosmische achtergrondstraling genoemd. Deze achter grondstraling komt overeen met een temperatuur van 270°C onder nul. Dat is 3 Kelvin. Een andere naam voor de kosmische achtergrondstraling is daarom 3 Kelvin straling (3 K-straling). Dit is als het ware de temperatuur van het heelal. Overgebleven van de oerknal. Het kan een bewijs zijn voor de juistheid van de big-bang-theorie.